Het is 30 november, nat en donker. Het KMI geeft 3°C. Buiten troept een zwerm mensen samen op de hoek van het Vossenplein. Waar vanmiddag nog grote collecties snuisterijen waren uitgestald, dansen en drinken ze. Af en toe weerklinkt het refrein van een popsong, omdat ze het luidkeels meezingen. Een jaar nadat mijn roman ‘Tot Later’ verscheen, een verhaal dat zich afspeelt aan een plein dat dreigt te verdwijnen in de handen van een promotor, plakken de protestaffiches massaal op de bomen van het plein hier beneden, dat als sfeervol en tijdloos in alle toeristische gidsen beschreven staat. Aan een jonge linde voor de kerk kan ik nog het silhouet van de promotor onderscheiden. Hij werd er vanmiddag voor een volle markt publiekelijk opgehangen. » Read the rest of this entry «
