Paramoulipist

Het is 30 november, nat en donker. Het KMI geeft 3°C. Buiten troept een zwerm mensen samen op de hoek van het Vossenplein. Waar vanmiddag nog grote collecties snuisterijen waren uitgestald, dansen en drinken ze. Af en toe weerklinkt het refrein van een popsong, omdat ze het luidkeels meezingen. Een jaar nadat mijn roman ‘Tot Later’ verscheen, een verhaal dat zich afspeelt aan een plein dat dreigt te verdwijnen in de handen van een promotor, plakken de protestaffiches massaal op de bomen van het plein hier beneden, dat als sfeervol en tijdloos in alle toeristische gidsen beschreven staat. Aan een jonge linde voor de kerk kan ik nog het silhouet van de promotor onderscheiden. Hij werd er vanmiddag voor een volle markt publiekelijk opgehangen. » Read the rest of this entry «

De roman Tot Later, uitgegeven bij De Bezige Bij, werd feestelijk gepresenteerd in Ateliers Mommen op 14 september 2013.
Je vindt het boek in alle boekhandels en kan het ook online kopen.

—-

Enkele echo’s

“Als er een roman uitkomt waarin Brussel als locatie een belangrijk woordje meespreekt, dan is dat nieuws. Zeker als het om de minder bekende kanten van Brussel gaat, zoals in An Mertens’ doorleefde debuut Tot later.” Michaël Bellon, Brussel Deze Week, 13 september 2013
http://www.brusselnieuws.be/nl/nieuws/mertens-debuteert-met-stadsroman-verhalen-uit-de-buik-van-brussel

—-

“An Mertens praat op tvbrussel over haar stadsroman ‘Tot later’. Daarin eist Brussel de hoofdrol op.” TV Brussel Avondjournaal, 19 september 2013
http://www.brusselnieuws.be/nl/video/tvbrussel/mertens-over-stadsroman-met-brussel-hoofdrol

—-

“Héél Brussel? Jawel. Of toch een hele hoop straten en stemmen, twintigers die het leven en de stad ontdekken, zevenkoppige draken en een cafékat. Schrijfster An Mertens vertelt over haar debuutroman ‘Tot later’, hoe ze de vijfhoek in een zeshoek stopt, en waarom ze niet zonder schrijven kan.” Interview met Johan De Smet in king Kong, Fm Brussel, 16 oktober 2013
http://www.fmbrussel.be/artikel/an_stopt_brussel_in_een_boek.aspx

—-

Weekend Knack, Inzicht, door Peter Van Dyck, 10 september 2013

Tijdens een interview op FM Brussel over de roman Tot Later vroeg Johan De Smet of ik een jaar lang met een muur vol post-its had geleefd, want dat hij onder de getuigenissen van de personages een strakke structuur vermoedde. Nee, geen post-its, en ja, wel een strakke structuur. » Read the rest of this entry «

Tot Later in de versie van de Bezige Bij Antwerpen werd feestelijk gelanceerd in Ateliers Mommen op 14 september 2013.
Met dank aan iedereen die erbij was!

» Read the rest of this entry «

Friday we had a toast on the limited printrun of the author’s cut of the distributed novel CIAO/Tot Later in the office of Constant. The event was as sparkling as the lay-out & cover of this collective artwork, done by OSP.
You can read the digital story CIAO here
Je vindt de pdf van het boek via Constant Verlag.

More pix

Genese van een manuscript
Slideshow, 3357 pag., gemaakt met Open Office, pdfsam & Imagemagick

To see till 22-4-10 in *Ce que j’ai fait en 2009 / Wat ik in 2009 deed* in Pianofabriek in 1060 Brussels
» Read the rest of this entry «

CIAO: writing a novel as a ‘distributed practise’
CIAO of het schrijven van een gedistribueerde roman

CIAO is a story that will exist as a novel in print and a digital narrative. The work-in-progress was part of the exhibition Place@Space until 25th May in Z33 in Hasselt.

CIAO is een verhaal dat zal bestaan als roman en als digitale vertelling. Het work-in-progress maakte deel uit van de tentoonstelling NowHere Place@Space, van 15 maart tot 25 mei 2008 in Z33 in Hasselt.

» Read the rest of this entry «

Brussel, Bruxelles, Brussels, Bruselas, Bruxxel, Brüsel, Buruseri…

Fact 1/ In 2006 I felt the urge to write a novel inspired by people living in this city, who are mostly realising their brilliant ideas and visions inside organisations and platforms that have public websites. I tried to Insert the links into the text of the book, but it did not work.

Fact 2/ I decided to write a novel in my mother tongue (which is one of the official languages of this city), knowing that half of the people who inspired me do not understand this language. People kept on telling me how sad it was they would not be able to read the story. They gave me their story, I was not able to give mine back in return…

Fact 3/ I don’t like translating.

Fact 4/ Reading a novel takes a lot of time. » Read the rest of this entry «